wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego

Jak zauważył Ł. Goździaszek (por. „Spółka jako strona w elektronicznym postępowaniu upominawczym”, Prawo spółek 2010, nr 7/8, s. 74), nie ma przepisu wykluczającego rozpoznanie Tematyką postępowania zabezpieczającego zajmowałem się do tej pory raczej sporadycznie. Być może powinienem to nadrobić, bo zabezpieczenie to ciekawa i przydatna instytucja. Ale również skomplikowana. Dzisiaj chcę opisać problem prawny, z jakim niedawno rozprawił się Sąd Najwyższy. Żeby w miarę jasno wytłumaczyć Tobie ten problem zacznę od przywołania treści przepisu art oddalono ponowny wniosek powoda o częściowe zwolnienie od obowiązku ponoszenia opłaty od skargi kasacyjnej do wysokości 60.000 zł i uchylenie tego postanowienia, a także o zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych. W odpowiedzi na zażalenie pozwana wniosła o jego oddalenie w całości Kodeks postępowania cywilnego ,KPC,Tytuł II. Zabezpieczenie kosztów procesu,Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego,Dz.U.2023.0.1550 t.j. Postanowieniem z dnia 2 grudnia 2015 roku Sąd Rejonowy w Gorzowie Wielkopolskim oddalił wniosek powoda o uzupełnienie nakazu zapłaty o zasądzenie kosztów w postaci wydatków poniesionych na tłumaczenie dokumentów załączonych do pozwu. W uzasadnieniu wskazano, że powód wniósł o zasądzenie od pozwanej H. C. kwoty 8900 euro. W dniu nonton film mae bia 2021 sub indo. Wyraża się to w kwestii kosztów generowanych tym postępowaniem. W zależności do tego, czy postępowanie zabezpieczające prowadzone było przed, w toku czy po zakończeniu postępowania rozpoznawczego, inaczej przedstawia się sytuacja procesowa strony wnoszącej o ich zasądzenie. Jeśli postępowanie zabezpieczające było prowadzone równolegle do postępowania rozpoznawczego, rozstrzygnięcie o kosztach powstałych w związku z wykonaniem zabezpieczenia, jakkolwiek stanowiących odrębny składnik kosztów postępowania, winno być zawarte co do zasady w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie (por. postanowienie SN z V CZ 77/11). Jego podstawą będzie art. 108 Inaczej przedstawia się sytuacja, gdy koszty postępowania zabezpieczającego powstaną później, po zakończeniu postępowania rozpoznawczego. Ma to miejsce po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, który stanowi tytuł zabezpieczenia( W tym przypadku to sąd rozstrzyga o kosztach postępowania zabezpieczającego, a komornik sądowy ustala jedynie wymiar kosztów wykonania zabezpieczenia (por. art. 745 § 1 i postanowienie SN z III CZP 13/11, post. z II PZ 16/12, wyrok z II CKN 366/00). Wypełnianie luki W orzecznictwie utrwaliło się stanowisko SN, że w związku z brakiem szczegółowych regulacji co do kwestii zasądzenia kosztów postępowania zabezpieczającego po zakończeniu postępowania, w tym po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym, należy w drodze analogii stosować §2 (por. wyrok SN z II CKN 639/00, postanowienie SN z III CZP 69/06, uchwała SN z III CZP 70/12). Dotyczy to w szczególności terminu do złożenia wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Jest on dwutygodniowy, liczony od dnia uprawomocnienia się postanowienia komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów wykonania zabezpieczenia. Jego przekroczenie rodzi ten skutek, że roszczenie wygasa i nie może być przedmiotem pozwu o odszkodowanie (por. wyrok SN z II CKN 639/00). Takie rozwiązanie jest słuszne z punktu widzenia ochrony interesów obowiązanego, albowiem stwarza sytuację pewności, że postępowanie zabezpieczające zostało zakończone, również w aspekcie powstałych w jego następstwie kosztów. Z drugiej zaś strony jest to czynnik mobilizujący uprawnionego. Podobnie jak roszczenie o zwrot kosztów procesu wygasa, jeżeli strona najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia, nie złoży wniosku o ich zasądzenie ( i w tym wypadku musi istnieć ograniczenie temporalne do złożenia takiego wniosku. W praktyce powyższe rozwiązanie spotyka się z krytyką ze strony uprawnionych, którzy wychodzą z mylnego założenia, że nie zdołają złożyć wniosku w terminie. Twierdzenia takie budzą zdumienie, albowiem kwestią samodzielnej organizacji jest wczesne uzyskanie odpisu postanowienia o ustaleniu kosztów wykonania zabezpieczenia ze stwierdzeniem jego prawomocności. Nie widzę przeszkód, by w razie wątpliwości czy wniosek złożono w terminie, sąd z urzędu dokonał takiego ustalenia w oparciu o informację od komornika sądowego lub na podstawie akt komorniczych. Ta sama sprawa Złożenie wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego nie rodzi po stronie uprawnionego obowiązku uiszczenia opłaty sądowej. Skoro bowiem ustawa z dnia 28 lipca 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Nr 167, ze zm.) nie zawiera regulacji w tym przedmiocie, nie można domniemywać istnienia takiego obowiązku fiskalnego. Ten bowiem musi być wprost wyrażony w przepisach ( ustawy). Konsekwentnie, wniosek dołączany jest do akt sprawy, w której wydano nakaz zapłaty, a zatem nie ma również obowiązku składania kolejnego odpisu pełnomocnictwa i uiszczania opłaty skarbowej z tego tytułu. Koszty celowe Na koszty postępowania zabezpieczającego składają się koszty sądowe, koszty związane z działaniem pełnomocnika i samej strony, a także ustalane przez komornika sądowego koszty wykonania zabezpieczenia, czyli opłata stosunkowa w wysokości 2% wartości roszczenia, nie mniej jednak niż 3% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, i nie więcej niż pięciokrotność tego wynagrodzenia, oraz wydatki gotówkowe w zakresie określonym ustawą ( i oraz 45 ust. 3 i ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji Dz. U. z 2006r., Nr 167, ze zm.). Na postanowienie komornika sądowego o ustaleniu wymiaru kosztów przysługuje skarga. Oznacza to, że istnieje konieczność badania prawomocności tego postanowienia przed rozpoznaniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. W newralgicznej kwestii ustalenia wysokości kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym, wyrażono co najmniej trzy stanowiska. Pierwsze, sprowadzało się do uznania, że wynagrodzenie takie w ogóle nie może być zasądzone z tego powodu, że brak ku temu podstaw prawnych w rozporządzeniach regulujących wymiar wynagrodzenia zawodowych pełnomocników (por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia w sprawie I ACz 231/13). Drugie, odnosi się do formuły samodzielności postępowania zabezpieczającego, zatem wynagrodzenie pełnomocnika podlegać winno regułom jak w postępowaniu rozpoznawczym, a nawet wyższym, jeżeli suma zabezpieczenia, do której dolicza się odsetki i koszty procesu, będzie odpowiadała kwocie ujętej w wyższym progu, od którego uzależniony jest wymiar wynagrodzenia pełnomocnika. Trzecie rozwiązanie, za którym się opowiadam, stanowi kompromis między wyżej opisanymi i zakłada, że wynagrodzenie pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu zabezpieczającym jest kosztem celowym i nie zmienia tego brak wyraźnej podstawy do ustalenia jego wysokości w przepisach wykonawczych. Wysokość wynagrodzenia nie może jednak odpowiadać ich wymiarowi ustalonemu w postępowaniu rozpoznawczym. Nie byłoby to uzasadnione w świetle nakładu pracy pełnomocnika i stopnia skomplikowania sprawy. Stąd przyjmuje się, że wynagrodzenie to winno być ustalone w wysokości przyjętej w sprawach o najbardziej zbliżonym charakterze, czyli dla egzekucji z nieruchomości lub innego rodzaju niż egzekucja z nieruchomości, co daje odpowiednio 50% i 25% z podstawowej stawki (§5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm. i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa koszów pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm., stanowisko Ministra Sprawiedliwości z DL-P-V-071-9//11/5). Skoro koszty muszą mieć charakter celowych i niezbędnych ( to ocena, czy spełniają wskazane kryterium sprowadza się do weryfikacji zasadności samego zainicjowania postępowania zabezpieczającego. Jest to pewien truizm, który wynika z faktu, iż sąd nie ma wcześniejszej możliwości poczynienia ustaleń co do istnienia interesu prawnego strony w udzieleniu zabezpieczenia, jak ma to miejsce przy rozpoznawaniu wniosków o udzielenie zabezpieczenia złożonych przed, czy w trakcie postępowania ( i 2 Możliwości te są ograniczone, a ich zakres niejasny. Czy, np. należy ustalać na tym etapie postępowania, że obowiązany wyzbywał się majątku, co mogłoby poddawać w wątpliwość skuteczność późniejszej egzekucji? I choć strona mając tytuł zabezpieczenia, musi liczyć z tym, że koszty tego postępowania mogą nie zostać uznane za celowe, gdy wartość roszczenia podlegającego zabezpieczeniu będzie nieznaczna w porównaniu do powstałych kosztów. W praktyce najczęstszą jest sytuacja, gdy działania uprawnionego dążącego do realnego uzyskania zasądzonej mu kwoty, obciążają obowiązanego ponad miarę i potrzebę realizacji tego celu. Podobnie, koszty postępowania zabezpieczającego nie będą celowe, jeżeli zainicjowanie tego postępowania nastąpi po tym, jak nakaz zapłaty się uprawomocni, a zatem, gdy uprawniony mógłby już otrzymać tytuł wykonawczy. Wyjątek dotyczy zabezpieczenia roszczenia o świadczenie, którego termin spełnienia jeszcze nie nastąpił ( §2 . Co na to Sąd Najwyższy? W postanowieniu z dnia 5 kwietnia 2013r., III CZP 12/13 Sąd Najwyższy stwierdził, że komornik sądowy ustala jedynie wymiar kosztów wykonania zabezpieczenia (należnych organowi egzekucyjnemu), czyli opłatę stosunkową oraz wydatki. Czyni to w sposób wiążący dla sądu. W postępowaniu zabezpieczającym rola komornika sądowego ma jedynie charakter pomocniczy ( stosuje się zgodnie z jedynie odpowiednio), w przeciwieństwie do postępowania egzekucyjnego, gdzie jako organ główny rozstrzyga o wszystkich składnikach kosztów tego postępowania. Oznacza to, że ustalenie wysokości wynagrodzenia pełnomocnika w postępowaniu zabezpieczającym jako kosztów nie mieszczących się w pojęciu kosztów wykonania zabezpieczenia, pozostaje w wyłącznej gestii sądu. Stanowisko Sądu Najwyższego porządkuje też pewne pojęcia, a przez to ma ważkie znaczenie z trzech powodów. Po pierwsze, przerywa dyskusję na temat związania sądu treścią postanowienia komornika sądowego, gdy ten wbrew własnym uprawnieniom, ustali wymiar kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu zabezpieczającym, przesądzając o samodzielności decyzyjnej sądu w tym zakresie. Po wtóre, oznacza, że złożenie wniosku o zasądzenie wynagrodzenia pełnomocnika może nastąpić dopiero przed sądem. Nie ma zatem obawy, że jeżeli pełnomocnik nie zgłosi takiego żądania w toku czynności wykonywanych przez komornika sądowego, jego roszczenie w tym zakresie wygaśnie. Po trzecie, bezprzedmiotowe są dywagacje o rozróżnieniu wynagrodzenia pełnomocnika za zastępstwo prawne w postępowaniu przed komornikiem sądowym i odrębnie w związku ze złożeniem wniosku o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego. Rozstrzyganie o kosztach postępowania zabezpieczającego po wydaniu nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym oparte jest na jasnych i przejrzystych zasadach. Szkoda tylko, że w większości zostały one wypracowane wyłącznie przez judykaturę, a nie unormowane przez racjonalnego ustawodawcę. CV Emilia Błażewicz, referendarz sądowy w V Wydziale Gospodarczym Sądu Rejonowego w Koszalinie Tematyką postępowania zabezpieczającego zajmowałem się do tej pory raczej sporadycznie. Być może powinienem to nadrobić, bo zabezpieczenie to ciekawa i przydatna instytucja. Ale również skomplikowana. Dzisiaj chcę opisać problem prawny, z jakim niedawno rozprawił się Sąd Najwyższy. Żeby w miarę jasno wytłumaczyć Tobie ten problem zacznę od przywołania treści przepisu art. 7541 § 1 kpc, który stanowi, iż Jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej albo jeżeli sąd inaczej nie postanowi, zabezpieczenie udzielone według przepisów niniejszego tytułu upada po upływie miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego roszczenie, które podlegało zabezpieczeniu. Rozważany przez Sąd Najwyższy problem dotyczył terminu, w którym dochodzi do owego „uprawomocnienia się orzeczenia”. Sytuacja jest jasna, gdy wskazane orzeczenie jest zaskarżalne, ale środek odwoławczy nie został wniesiony w terminie. Nie jest problemem również stwierdzenie kiedy doszło do uprawomocnienia się orzeczenia gdy z mocy prawa nie przysługuje od niego środek odwoławczy. Spory natomiast mogą pojawić się w przypadku, gdy od orzeczenia zostaje w terminie wniesiony środek odwoławczy, lecz zostaje on następnie odrzucony jako niedopuszczalny. Dotychczas Sąd Najwyższy, jak i znaczna część doktryny przyjmowały, że w tym przypadku uprawomocnienie się orzeczenia następuje po ostatnim dniu, w którym można było wnieść środek odwoławczy. Nie miała tu więc znaczenia data uprawomocnienia się postanowienia o odrzuceniu środka odwoławczego. Samo orzeczenie nie miało wpływu na termin uprawomocnienia się, a jedynie przesądzało, czy środek odwoławczy podlegał odrzuceniu, a co za tym idzie czy orzeczenie stało się prawomocne we wskazanym powyżej terminie (dzień po ostatnim dniu, w którym można było wnieść środek odwoławczy). Konstrukcja ta rodziła niemałe problemy w związku z wykonaniem zabezpieczenia. Gdybyśmy bowiem uznali, że zabezpieczenie upada w ciągu jednego miesiąca od uprawomocnienia się orzeczenia, dochodziłoby do sytuacji, kiedy stawało się ono bezużyteczne, albowiem termin upadku zabezpieczenia przypadał z reguły przed terminem wydania postanowienia o odrzuceniu środka odwoławczego. W konsekwencji uznawano, iż zabezpieczenie upadło i nie jest możliwe korzystanie z przewidzianych prawem możliwości, przypadających uprawnionemu z tego tytułu. Nie było więc możliwe wszczęcie egzekucji z przedmiotu zabezpieczenia, jako że nadanie tytułowi wykonawczemu klauzuli wykonalności następowało dawno po upadku zabezpieczenia. Sąd Najwyższy uchwałą z r. (III CZP 64/13) orzekł, że upadek zabezpieczenia roszczenia pieniężnego następuje w terminie określonym w art. 7541 liczonym od uprawomocnienia się orzeczenia uwzględniającego to roszczenie, chyba że Sąd postanowi inaczej. W uzasadnieniu uchwały (opublikowanym niedawno) Sąd Najwyższy wskazuje, że co do zasady nie można zastąpić momentu uprawomocnienia się wyroku chwilą, w którym możliwe jest stwierdzenie tej prawomocności – co byłoby istotne w omawianej sprawie. Natomiast sąd może wykorzystać swoje uprawnienie dotyczące ewentualnego postanowienia o innym terminie upadku zabezpieczenia. Sąd Najwyższy wskazał również, iż to w interesie uprawnionego wierzyciela będzie ewentualne przewidywanie trudności z uzyskaniem po zakończeniu postępowania tytułu wykonawczego pozwalającego na wszczęcie egzekucji zabezpieczonego roszczenia, a w konsekwencji również złożenie wniosku o określenie innej daty upadku zabezpieczenia, niż w terminie określonym w przepisie art. 7541 liczonym od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Oznacza to, że bardzo starannie należy traktować wnioski w postępowaniu zabezpieczającym. Wniosek o zabezpieczenie alimentów Sprawa o alimenty na dziecko jest jedną z najpopularniejszych, które trafiają do polskich sądów po rozstaniu rodziców małoletniego dziecka. Pisząc pozew o alimenty, wnosimy o zasądzenie od pozwanego (najczęściej ojca/matki dziecka) określonej kwoty na rzecz małoletniego powoda. W pozwie o alimenty warto również zawrzeć tak zwany wniosek o zabezpieczenie alimentów. W dzisiejszym artykule wyjaśniam, dlaczego warto złożyć taki wniosek i co dzięki temu można uzyskać. Wniosek o zabezpieczenie alimentów Czas rozpoznawania spraw w polskich sądach jest bardzo długi. Od momentu, w którym pozew o alimentywpływa do sądu, do momentu wydania przez sąd wyroku, mija zazwyczaj kilka do kilkunastu miesięcy. Wniosek o zabezpieczenie alimentów, zawarty najlepiej już w pozwie o alimenty, pozwala uzyskać określoną kwotę alimentów na czas trwania postępowania. Jeżeli zatem wnosimy pozew o alimenty wraz z wnioskiem o zabezpieczenie powództwa, wówczas sąd w pierwszej kolejności zajmie się rozpoznaniem wniosku o zabezpieczenie. Będzie tak właśnie po to, żeby uprawniony do alimentów (najczęściej dziecko) miał prawo do alimentów zanim jeszcze zapadnie ostateczny wyrok sądu. Jak napisać wniosek o zabezpieczenie alimentów Wniosek o zabezpieczenie może być zawarty w piśmie wszczynającym – czyli w pozwie. Może on też zostać zgłoszony na późniejszym etapie postępowania. Wniosek o zabezpieczenie alimentów może być fizycznie osobnym wnioskiem (osobnym pismem). Może być też częścią pisma „merytorycznego” składanego w sprawie (pierwszego lub następnego). Wniosek o zabezpieczenie alimentów musi spełniać wymogi każdego pisma procesowego, które składane jest w sprawie cywilnej. A zatem, wniosek musi zawierać: oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imiona i nazwiska lub nazwy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczenie rodzaju pisma, osnowę wniosku lub oświadczenia – czyli innymi słowy: treść pisma, treść żądania, w przypadku gdy jest to konieczne do rozstrzygnięcia co do wniosku lub oświadczenia – wskazanie faktów, na których strona opiera swój wniosek lub oświadczenie, oraz wskazanie dowodu na wykazanie każdego z tych faktów; podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika; wymienienie załączników i fizyczne dołączenie ich do pisma. Załóżmy, że dochodzimy alimentów od pozwanego Jacka Kowalskiego. Jacek Kowalski jest ojcem Adama Kowalskiego. Małoletni Adam jest wychowywany przez matkę i tylko ona pokrywa koszty związane z utrzymaniem syna. Zawierając wniosek o zabezpieczenie alimentów w pozwie, napiszemy więc: „Wnoszę o zasądzenie od pozwanego Jacka Kowalskiego na rzecz małoletniego powoda Adama Kowalskiego na czas trwania postępowania alimentów w wysokości złotych miesięcznie (słownie: jeden tysiąc złotych 0/100), przy czym alimenty będą płatne z góry, do dnia 10-tego każdego miesiąca, do rąk matki małoletniego – Anny Kowalskiej, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat”. Opłata od wniosku o zabezpieczenie alimentów Oczywistym jest, że wniosek o zabezpieczenie alimentów będzie składała ta strona postępowania, której alimenty się należą. Jest to zatem osoba uprawniona do alimentów. Taka osoba, zgodnie z treścią artykułu 96 ust. 1 punkt 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, nie mają obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych oraz strona pozwana w sprawie o obniżenie alimentów. Termin rozpoznania wniosku o zabezpieczenie alimentów Zgodnie z treścią artykułu 737 Kodeksu postępowania cywilnego, wniosek o udzielenie zabezpieczenia podlega rozpoznaniu bezzwłocznie, nie później jednak niż w terminie tygodnia od dnia jego wpływu do sądu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Jeżeli ustawa przewiduje rozpoznanie wniosku na rozprawie, należy ją wyznaczyć tak, aby rozprawa mogła odbyć się w terminie miesięcznym od dnia wpływu wniosku. Tyle teoria, jednak w praktyce wygląda to nieco inaczej. Faktem jest, że sąd orzekający w sprawie na pewno rozpozna wniosek o zabezpieczenie alimentów przed ostatecznym rozstrzygnięciem sprawy. Najczęściej jednak następuje to po upływie miesiąca lub nawet dłużej licząc od wpływu pozwu lub dalszego pisma zawierającego wniosek o zabezpieczenie alimentów do sądu. Skąd strona wie, że wniosek o zabezpieczenie został rozpoznany przez sąd? Artykuł 753 §2 Kodeksu postępowania cywilnego mówi jasno, że sąd z urzędu doręcza stronom odpis postanowienia o zabezpieczeniu. Sąd więc „sam z siebie”, bez żadnego wniosku jednej czy drugiej strony, wyśle swoją decyzję pocztą do każdej ze strony. Należy pamiętać, że będzie tak niezależnie od tego, czy sąd wniosek o zabezpieczenie alimentów uwzględnia czy też go nie uwzględnia (czyli oddala wniosek). Zażalenie na postanowienie w przedmiocie wniosku o zabezpieczenie alimentów Tak jak już wskazałam powyżej, sąd z urzędu doręcza odpis (czyli innymi słowy – kopię, egzemplarz) swojej decyzji co do wniosku o zabezpieczenie alimentów stronom. Jest to jednak sama decyzja, bez żadnego pisemnego uzasadnienia. Strony mają prawo odwołać się od decyzji sądu wnosząc pismo, które nazywamy zażaleniem. Powód w sprawie o alimenty (najczęściej dziecko) będzie chciało zaskarżać decyzję sądu najpewniej wtedy, gdy zabezpieczone alimenty będą za niskie. Pozwany zaś będzie pewnie chciał zaskarżyć decyzję sądu gdy uzna, że zabezpieczone alimenty są za wysokie. Punktem wyjścia do ewentualnego zaskarżenia postanowienia zabezpieczającego jest wystąpienie do sądu z pisemnym wnioskiem o uzasadnienie wydanego postanowienia zabezpieczającego. Po sporządzeniu i doręczeniu przez sąd pisemnego uzasadnienia, mamy 7 dni na wniesienie zażalenia. Wniosek o zabezpieczenie alimentów – adwokat rodzinny W sprawach takich jak alimenty, ważne jest przygotowanie całego postępowania (a w szczególności zgromadzenie właściwych i wartościowych dowodów) jeszcze przed napisaniem i złożeniem w sądzie pozwu o alimenty. Trzeba też wiedzieć, jak reagować na stanowisko drugiej strony. Pozwany lub pozwana najpewniej po otrzymaniu pozwu o alimenty będą chcieli uniknąć płacenia alimentów na dziecko. Z tych powodów w sprawie o alimenty warto skorzystać z pomocy doświadczonego adwokata. Na poradę w sprawie o alimenty umówisz się tutaj. Jeżeli wolisz kontakty pisemny – opisz swoją sprawę w formularzu kontaktowym, wówczas to ja skontaktuję się z Tobą 🙂 Postępowanie zabezpieczające to jeden ze sposobów mających zabezpieczyć interesy wierzyciela w przedmiocie przyszłego zaspokojenia roszczeń na wypadek długiego, często wieloletniego postępowania sądowego. Warto rozważyć złożenie wniosku o udzielenie zabezpieczenia, zwłaszcza, że w większości sytuacji nie trzeba uiszczać od niego opłaty sądowej. Kiedy można złożyć wniosek o zabezpieczenie? Wniosek o udzielenie zabezpieczenia można złożyć przed złożeniem pozwu, w pozwie o zapłatę i w czasie postępowania. W każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny można żądać udzielenia zabezpieczenia. Po uzyskaniu przez uprawnionego tytułu wykonawczego dopuszczalne jest udzielenie zabezpieczenia tylko wtedy, jeżeli ma ono na celu zabezpieczenie roszczenia o świadczenie, którego termin spełnienia jeszcze nie nastąpił. Udzielenia zabezpieczenia może żądać każda strona lub uczestnik postępowania, jeżeli uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia istnieje wtedy, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Przykładowo będzie to sytuacja, gdy dłużnik wysłał wierzytelności pismo z prośbą o prolongatę terminu płatności ze względu na złą sytuację finansową – potwierdza to uznanie długu – uprawdopodobnienie roszczenia, oraz wykazuje interes prawny, bowiem zła sytuacja dłużnika może poważnie utrudnić wyegzekwowanie roszczenia w przyszłości. W jaki sposób sąd udziela zabezpieczenia? Przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględni interesy stron lub uczestników postępowania w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę. Zabezpieczenie nie może zmierzać do zaspokojenia roszczenia, chyba że ustawa stanowi inaczej. Wniosek o zabezpieczenie przed złożeniem pozwu Udzielając zabezpieczenia przed wszczęciem postępowania w sprawie, sąd wyznacza termin, w którym pismo wszczynające postępowanie powinno być wniesione pod rygorem upadku zabezpieczenia. Termin ten nie może przekraczać dwóch tygodni. Do którego sądu złożyć wniosek o zabezpieczenie? Do udzielenia zabezpieczenia właściwy jest sąd, do którego właściwości należy rozpoznanie sprawy w pierwszej instancji. Jeżeli nie można ustalić takiego sądu, właściwy jest sąd, w którego okręgu ma być wykonane postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia, a z braku tej podstawy lub w przypadku, w którym postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia miałoby być wykonane w okręgach różnych sądów – sąd rejonowy dla Warszawy. Wniosek o udzielenie zabezpieczenia zgłoszony w toku postępowania rozpoznaje sąd tej instancji, w której toczy się postępowanie, z wyjątkiem przypadku, gdy sądem tym jest Sąd Najwyższy. Wtedy o zabezpieczeniu orzeka sąd pierwszej instancji. Jak sporządzić wniosek o zabezpieczenie? Wniosek o udzielenie zabezpieczenia powinien odpowiadać wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego, a nadto zawierać: 1. wskazanie sposobu zabezpieczenia, a w sprawach o roszczenie pieniężne także wskazanie sumy zabezpieczenia; 2. uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek. Jeżeli wniosek o udzielenie zabezpieczenia złożono przed wszczęciem postępowania, należy nadto zwięźle przedstawić przedmiot sprawy. Wskazana suma zabezpieczenia nie może być wyższa od dochodzonego roszczenia liczonego wraz z odsetkami do dnia wydania postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia oraz z kosztami wykonania zabezpieczenia. Suma ta może obejmować także przewidywane koszty postępowania. Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych następuje przez: 1. zajęcie ruchomości, wynagrodzenia za pracę, wierzytelności z rachunku bankowego albo innej wierzytelności lub innego prawa majątkowego; 2. obciążenie nieruchomości obowiązanego hipoteką przymusową; 3. ustanowienie zakazu zbywania lub obciążania nieruchomości, która nie ma urządzonej księgi wieczystej lub której księga wieczysta zaginęła lub uległa zniszczeniu; 4. obciążenie statku albo statku w budowie hipoteką morską; 5. ustanowienie zakazu zbywania spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu; 6. ustanowienie zarządu przymusowego nad przedsiębiorstwem lub gospodarstwem rolnym obowiązanego albo zakładem wchodzącym w skład przedsiębiorstwa lub jego częścią albo częścią gospodarstwa rolnego obowiązanego. Wykonanie wniosku o zabezpieczenie Jeżeli postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia podlega wykonaniu w drodze egzekucji, do wykonania tego postanowienia stosuje się odpowiednio przepisy o postępowaniu egzekucyjnym, z tym jednak, że sąd nadaje postanowieniu o udzieleniu zabezpieczenia klauzulę wykonalności z urzędu. Jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, nie wyłączając sposobów przewidzianych dla zabezpieczenia roszczeń pieniężnych. W szczególności sąd może: 1. unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania; 2. ustanowić zakaz zbywania przedmiotów lub praw objętych postępowaniem; 3. zawiesić postępowanie egzekucyjne lub inne postępowanie zmierzające do wykonania orzeczenia. W sprawach o ochronę dóbr osobistych zabezpieczenie polegające na zakazie publikacji może być udzielone tylko wtedy, gdy nie sprzeciwia się temu ważny interes publiczny. Udzielając zabezpieczenia, sąd określa czas trwania zakazu, który nie może być dłuższy niż rok. Jeżeli postępowanie w sprawie jest w toku, uprawniony może przed upływem okresu, na który orzeczono zakaz publikacji, żądać dalszego zabezpieczenia; przepisy zdania pierwszego i drugiego stosuje się. Jeżeli uprawniony zażądał dalszego zabezpieczenia, zakaz publikacji pozostaje w mocy do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia wniosku Opłata od wniosku o zabezpieczenie Nie pobiera się opłat od wniosku o udzielenie zabezpieczenia, zgłoszonego w pozwie. Od wniosku o udzielenie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego złożonego przed wniesieniem pisma wszczynającego postępowanie pobiera się czwartą część opłaty należnej od pozwu o to roszczenie. Uiszczoną opłatę zalicza się na poczet opłaty od pozwu, jeżeli zostało wniesione w terminie przewidzianym do tego w przepisach o zabezpieczeniu. W innych sytuacjach opłata od wniosku o zabezpieczenie wynosi 100 złotych Wniosek o zabezpieczenie. Kaucja od zabezpieczenia Wykonanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia sąd może uzależnić od złożenia przez uprawnionego kaucji na zabezpieczenie roszczeń obowiązanego lub, stosownie do okoliczności, innych osób, powstałych w wyniku wykonania postanowienia o zabezpieczeniu. Z kaucji tej będzie przysługiwało obowiązanemu lub, stosownie do okoliczności, innym osobom dotkniętym wykonaniem postanowienia o zabezpieczeniu pierwszeństwo zaspokojenia przed innymi należnościami zaraz po kosztach egzekucyjnych. Wniosek o zabezpieczenie a wniosek o upadłość dłużnika W przypadku ogłoszenia upadłości przez dłużnika udzielone przez sąd zabezpieczenie nie zabezpiecza interesów wierzyciela. Zgodnie z art. 43 Prawa upadłościowego zabezpieczenia zastosowane przez sąd po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości upadają z dniem ogłoszenia upadłości. Jeżeli dłużnik chce uniknąć długiego oczekiwania w niepewności prawnej, warto rozważyć – jeśli okoliczności na to pozwalają – zawarcie z dłużnikiem ugody sądowej. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem zaistnienia problemów z płynnością finansową i niemożnością uregulowania swoich wymagalnych zobowiązań. Przedsiębiorca powinien liczyć się z możliwością wystąpienia kontrahenta do sądu w celu ochrony swoich roszczeń. Kontrahent ma również możliwość wnioskowania o zabezpieczenie swoich roszczeń, jeżeli ma wątpliwości, czy zasądzone roszczenie zostanie wykonane. Postępowanie zabezpieczające, jak każda czynność sądowa, generuje koszty. O kosztach postępowania zabezpieczającego rozstrzyga sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. Jeżeli koszty powstały później, również rozstrzyga o nich sąd, sąd, który udzielił zabezpieczenia, jednak czyni to na wniosek, a nie z postanowienie, w którym udzielono zabezpieczenia, zostało wydane przed wszczęciem postępowania w sprawie, a uprawniony nie zachował wyznaczonego mu terminu do jej wszczęcia, obowiązany do świadczenia może w terminie dwóch tygodni od upływu tego terminu złożyć wniosek o przyznanie mu kosztów, które poniósł w związku z procedurą sądową. W tym terminie wniosek taki może zgłosić uprawniony, jeżeli nie wytoczył sprawy dlatego, że obowiązany zaspokoił jego również: Sens i cel prowadzenia postępowania zabezpieczającego Przedsiębiorca ABC był winien kontrahentowi XYZ 30 tys. zł za dostarczenie śrubek. Nie wykonał jednak swojego zobowiązania. W związku z tym firma XYZ postanowiła wytoczyć powództwo o zapłatę. Jednak wcześniej złożyła wniosek o zabezpieczenie roszczenia, z obawy o ukrywanie majątku przez firmę ABC. Po wyniesieniu wniosku ABC uregulowała swoją należność. XYZ ma w związku z tym roszczenie o zwrot kosztów poniesionych przy wnioskowaniu o serwis WindykacjaMoże mieć miejsce sytuacja, w której uprawniony nie wniesie pisma wszczynającego postępowanie w wyznaczonym terminie albo cofnie pozew lub wniosek, jak również gdy pozew zostanie zwrócony lub odrzucony albo sąd powództwo bądź wniosek oddali lub postępowanie umorzy. Zobowiązanemu do świadczenia przysługuje wówczas przeciwko uprawnionemu roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej wykonaniem zabezpieczenia. Roszczenie to wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od dnia powstania szkody. Jeżeli uprawnionych wierzycieli było kilku, i uzyskali oni zabezpieczenie łącznie, ponoszą solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę. Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

wniosek o zasądzenie kosztów postępowania zabezpieczającego