wojsko scenariusz zajęć w przedszkolu

Przebieg zajęć 1. Wprowadzenie do zajęć: wysłuchanie piosenki „Witajcie w naszej bajce”. 2. Przywitanie: Dziś na moje zawołanie Niech się miły nastrój stanie Niech w zabawach znajdzie się rozpoznawanie Bajek, baśni, które znamy” 3. Nauczycielka przebrana za postać bajkową pyta dzieci jak myślą, o czym będą zajęcia? Kolor ma znaczenie. Scenariusz lekcji dla klas IV-VI [+ prezentacja i karty pracy] Mali mistrzowie segregowania śmieci – z wykorzystaniem teatrzyku „O wiośnie w lesie i wiewiórki ważnym interesie” Odzyskiwanie surowców wtórnych w Polsce [zpe.gov] Piątka za segregację. Dlaczego warto segregować śmieci. Scenariusz zajęć w szkole. SCENARIUSZ ZAJĘĆ PRZEDSZKOLNYCH Przygotowanie: Zespół Nauczycieli Przedszkola. Temat tygodniowy: Święta tuż, tuż . Temat dnia: Komu potrzebne jest Boże Narodzenie?. Grupa wiekowa: 3-6 latki Cele ogólne: - zapoznanie z tradycjami Świąt Bożego Narodzenia, - wdrażanie do uważnego słuchania, - rozwijanie mowy, - wzbogacenie słownictwa, 6. Co zrobić, aby skorzystać z programu WWR krok po kroku. Aby nasze dziecko mogło skorzystać z zajęć WWR, powinniśmy: udać się do poradni psychologiczno - pedagogicznej odpowiedniej dla miejsca zamieszkania (obowiązuje rejonizacja), pobrać dokumenty i zapisać dziecko na badania psychologiczne; Wg specjalistów najmłodsi w wieku od 1 do 3 lat potrzebują 1300 mililitrów wody dziennie. Dzieci od 4 do 6 lat potrzebują już 1700 mililitrów wody. 1900 mililitrów wody dziennie to zapotrzebowanie dzieci w wieku od 7 do 9 lat. W przypadku starszych dzieci ilości jeszcze się zwiększają i są uzależnione od płci. nonton film mae bia 2021 sub indo. Grupa wiekowa: 6 – latkiOśrodek tematyczny: POZNAJEMY NASZE MIASTOTemat dnia: MOJE OSIEDLE, MOJA DZIELNICACele operacyjne: Dziecko:– rozumie pojęcia „osiedle”, „dzielnica”,– potrafi się przedstawić,– zna swój adres zamieszkania,– zna nazwę, numer i adres swojego przedszkola,– potrafi zaśpiewać hymn swojego przedszkola,– rozpoznaje i nazywa znane obiekty i miejsca w okolicy przedszkola i swego miejsca zamieszkania,– zna legendarną przeszłość swojej dzielnicy,– rozpoznaje i nazywa popularne drzewa i kwiaty, potrafi odczytać ich nazwy ukryte w zbiorze liter,– układa hasło z podanych liter,– układa zdania o Wrocławiu z rozsypanki Podające- Problemowe- Aktywizujące- PraktyczneFormy pracy:- Zespołowa- Zbiorowa- IndywidualnaŚrodki dydaktyczne: magnetofon, kaseta z nagraniem, tekst legendy, ilustracje przedstawiające charakterystyczne obiekty z okolicy przedszkola, podpisy do ilustracji, karty pracy dla zespołów, flamastry, rozsypanki wyrazowe dla każdego dziecka, czapka i torba dla listonosza, koperty z adresami dzieci, termometr uczuć. Przebieg:1. Zabawa „Wiem gdzie mieszkam”: nauczycielka przebrana za listonosza roznosi listy, na których adresy podane są bez imion i nazwisk – w ten sposób można sprawdzić, czy dzieci znają swój adres zamieszkania. Gdy wszystkie listy są już rozdane, nauczycielka wyjaśnia dzieciom pojęcie „osiedle” – skupisko domów mieszkalnych oraz obiektów usługowo-handlowych (sklepy, zakład fryzjerski, solarium, poczta, przychodnia lekarska, szkoła, przedszkole itp.) zgromadzonych w niedalekiej odległości od siebie – można do nich dojść Słuchanie „Legendy o Psim Polu”.Dawno, dawno temu panował w Polsce dumny i wojowniczy książę Bolesław zwany Krzywoustym. Za jego rządów na ziemie polskie napadł z potężną armią cesarz niemiecki, który chciał zdobyć ogromne skarby. Wojska cesarskie napadały więc na miasta i wsie zabijając mieszkańców, rabując i paląc domy. Na wyprawę wojenną do Polski rycerze niemieccy zabrali swoje ulubione psy, aby pilnowały zagrabionych skarbów. Jesienią 1109 roku niemieckie wojska dotarły brzegiem Odry w okolice Wrocławia. Tu z rycerzami i wojskami polskimi czekał książę Bolesław. Na polach niedaleko Wrocławia stoczył on z Niemcami długą i krwawą, ale zwycięską bitwę. Rano na polu bitwy obok zabitych wojowników niemieckich siedziały stada psów, ujadając z żalu za swoimi opiekunami. Od nich właśnie wzięła swą nazwę dzisiejsza dzielnica Wrocławia – Psie Rozmowa kierowana na temat wysłuchanej legendy; wyjaśnienie pojęcia – „dzielnica”: dzieci odpowiadają na pytania nauczycielki dotyczące legendy. Potem próbują samodzielnie określić, co oznacza słowo „dzielnica”. Nauczycielka koryguje i uzupełnia wypowiedzi dzieci – „dzielnica” to część miasta obejmująca kilka lub kilkanaście osiedli, łączące je ulice, a czasem mosty oraz parki i place „Wycieczka rowerowa po naszej dzielnicy”: zabawa ruchowa z elementem biegu i Zabawa z elementem czytania „Odszukaj adres naszego przedszkola”: w zespołach czteroosobowych dzieci wykreślają z labiryntu liter nazwy popularnych drzew i kwiatów, a z pozostałych nie skreślonych liter odczytują nazwę i adres przedszkola – WROCŁAW, PSIE POLE, TĘCZOWA POLANKA, OBORNICKA Zabawa ruchowa przy piosence „Tęczowa Polanka”: wokalno-taneczna interpretacja hymnu Zabawa „Czy znasz to miejsce?”: dzieci w parach dobierają podpisy do ilustracji najbardziej znanych obiektów w okolicy naszego Zabawa z elementem czytania „Znam moje miasto”: dzieci indywidualnie układają z rozsypanki wyrazowej zdania o Zabawa ewaluacyjna „Termometr uczuć”: dzieci kolejno zaznaczają odczucia z zajęć na specjalnie przygotowanym zajęcia został opracowany na podstawie materiałów własnych z kursu „Na regionalnych ścieżkach”.Załączniki:WRKONWALIAOCŁAKROKUSWPDĄBS ISOSNAEPKASZTANOWIECOLKLONETĘŚWIERKCZOJODŁAWAPAKACJAOLATOPOLANKWIERZBAAOFIOŁKIBORNICSASANKAKAPIER2WIOS1NEKWKONRWALIACŁKROAKUSWPDSĄB SOSINAEKASZTAPNOWIECOKLOLNEŚWTĘIERKCZOJODWAŁAPAKAOCJATOLPOALANWIERZKABAFIOŁOKIBORNICSAKASANKAPIER2WIOS1NEK Czas, który dzieci spędzają w przedszkolu jest niezwykle ważny dla procesu socjalizacji. Codziennie, niezależnie od tego, czy toczy się swobodna zabawa, czy zajęcia dydaktyczne, dziecko uczy się funkcjonować w grupie. Buduje własny zbiór narzędzi komunikacyjnych, które pomogą mu w przyszłości w różnych sytuacjach. Uczy się wyrażać własne zdanie, walczyć o uznanie swoich potrzeb, pracować w zespole. Już zwykła zabawa w dom wymaga umiejętności podziału ról i zadań i intensywnej współpracy. Naturalne jest to, że dzieci przedszkolne spędzają czas w mniejszych grupach, przebywając z tymi, do których czują największą sympatię. Warsztat ma za zadanie scalić całą grupę, pomóc w budowaniu sprawnej komunikacji pomiędzy wszystkimi przedszkolakami. Elżbieta Płóciennik Kolejna publikacja w ramach serii „Edukacja dla Mądrości”, inspirowanej koncepcją i dokonaniami Roberta J. Sternberga (Teaching for Wisdom) - praktyczny poradnik metodyczny dla nauczycieli, wychowawców i pedagogów, pracujących w różnych instytucjach oświatowych, dla konsultantów i doradców metodycznych, a także rodziców. Zawiera wprowadzenie teoretyczne oraz przykłady sytuacji edukacyjnych, służących rozwijaniu inteligencji analitycznej, twórczej, praktycznej, refleksyjności, myślenia dialogicznego i dialektycznego oraz propozycje konkretnych ćwiczeń. Czytelnik znajdzie również zestaw scenariuszy zajęć do pracy z dziećmi w przedszkolu i szkole podstawowej. Poradnik uzupełniają gotowe do powielenia karty pracy. Opinie: Wystaw opinię Ten produkt nie ma jeszcze opinii Koszty dostawy: Kurier Fedex zł brutto Odbiór osobisty zł brutto Kurier DPD zł brutto Paczkomaty InPost zł brutto Orlen Paczka zł brutto Kurier InPost zł brutto Kod producenta: 978-83-8088-143-3 Kolejna publikacja w ramach serii „Edukacja dla Mądrości”, inspirowanej koncepcją i dokonaniami Roberta J. Sternberga (Teaching for Wisdom) - praktyczny poradnik metodyczny dla nauczycieli, wychowawców i pedagogów, pracujących w różnych instytucjach oświatowych, dla konsultantów i doradców metodycznych, a także rodziców. Zawiera wprowadzenie teoretyczne oraz przykłady sytuacji edukacyjnych, służących rozwijaniu inteligencji analitycznej, twórczej, praktycznej, refleksyjności, myślenia dialogicznego i dialektycznego oraz propozycje konkretnych ćwiczeń. Czytelnik znajdzie również zestaw scenariuszy zajęć do pracy z dziećmi w przedszkolu i szkole podstawowej. Poradnik uzupełniają gotowe do powielenia karty pracy. TytułRozwijanie mądrości w praktyce edukacyjnej PodtytułScenariusze zajęć w przedszkolu i szkole podstawowej AutorElżbieta Płóciennik Językpolski WydawnictwoWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego ISBN978-83-8088-143-3 Rok wydania2016 Wydanie1 Liczba stron160 Formatpdf Spis treściWprowadzenie 9 Rozdział 1. Edukacja dla mądrości 15 Rozdział 2. Cele kształcenia a założenia edukacji dla mądrości 25 Rozdział 3. Przykłady sytuacji edukacyjnych służących rozwijaniu mądrości 33 Rozwijanie inteligencji analitycznej 34 Rozwijanie inteligencji twórczej 35 Zadanie 1. „Łańcuch skojarzeń” 37 Zadanie 2. „Skojarzenia bliższe i dalsze?” 38 Zadanie 3. „Jak można to wykorzystać inaczej?” 38 Zadanie 4. „Co by było, gdyby...” 39 Zadanie 5. ,,Przedmiot bez wad” 39 Zadanie 6. „Skojarzenia i analogie” 39 Zadanie 7. „Co to jest, do czego służy?” 40 Zadanie 8. „Wynalazki w kuchni – dokończ rysunki” 40 Zadanie 9. „Drzewo – jak je poznać i wykorzystać?” 41 Zadanie 10. „Drzewo dobra” 42 Zadanie 11. „Hybryda” 43 Zadanie 12. „Projektowanie z rzeczowników” 43 Zadanie 13. „Dziwne zwierzę” 44 Rozwijanie inteligencji praktycznej 44 Zadanie 1. „Czy w sklepie można się zgubić?” 46 Zadanie 2. „Jak to wykorzystać inaczej?” 46 Zadanie 3. „Upominek dla…” 47 Zadanie 4. „Wady i zalety” 47 Zadanie 5. „Ulepszamy otoczenie” 48 Zadanie 6. Udział w programie „Adopcja sercem” 48 Zadanie 7. „Zrób to sam” 49 Zadanie 8. „W czym jestem mocny?” 49 Zadanie 9. „Przyjazna szkoła” 50 Zadanie 10. „Mądre – niemądre” 50 Zadanie 11. ,,Giełda pomysłów” 51 Zadanie 12. „Coś w zamian” 51 Zadanie 13. „Ubranie dostosowane do pogody” 51 Zadanie 14. „Instrukcje” 52 Zadanie 15. „Co zrobię w sytuacji, gdy...?” 52 Zadanie 16. „Wirujące plakaty” 52 Rozwijanie refleksyjności 53 Rozwijanie myślenia dialogicznego 54 Zadanie 1. „Inne zakończenie” 55 Zadanie 2. „Za i przeciw” 56 Zadanie 3. „Podobieństwa i różnice” 56 Zadanie 4. „Tradycje” 57 Zadanie 5. „Wyobrażenia” 57 Zadanie 6. „Bariery komunikacyjne” 57 Zadanie 7. „Właśnie wynaleziono…” 58 Zadanie 8. „Kim jestem i dlaczego?” 58 Zadanie 9. „Na ratunek” 59 Zadanie 10. „Co to może być? – definicje” 59 Zadanie 11. „Opowiadanie na jedną literę” 60 Zadanie 12. „Czy zaleta może być wadą?” 60 Zadanie 13. „Wywiad z...” 61 Rozwijanie myślenia dialektycznego 62 Zadanie 1. „Wspólne dzieło” 63 Zadanie 2. ,,Jak spędzić dzisiejszy dzień, żeby się nie nudzić?” 63 Zadanie 3. „Dobra złość?” 64 Zadanie 4. Mapa myśli na temat: „Jak dbać o swoje zdrowie i zdrowie innych?” 64 Zadanie 5. „Możliwe i potrzebne zmiany przebiegu lekcji” 65 Zadanie 6. „Przekaż – przejmij to coś” 66 Zadanie 7. „Stopklatka” 66 Zadanie 8. „Różne potrzeby – różne odczucia?” 67 Zadanie 9. „Graffiti” 67 Zadanie 10. „Dedykowane malowidło” 68 Zadanie 11. „Hasła-metafory” 68 Rozdział 4. Scenariusze zajęć sprzyjających rozwojowi mądrości na początkowych etapach kształcenia 71 Temat: Dobry człowiek – co to znaczy? 73 Temat: Ciepło, zimno – eksperymenty z objętością powietrza 76 Temat: Bądź ostrożny! 79 Temat: Jak można chronić przyrodę na Ziemi? 83 Temat: O zjawisku następstwa dnia i nocy 87 Temat: Jak zachować się w sytuacji zagrożenia? 90 Temat: Zagrożenia – jak ich unikać i jak sobie pomóc? 93 Temat: Pierwsza pomoc 96 Temat: Magia wiatru 99 Temat: Spotkanie z nieznajomym psem – postawy obronne w sytuacji zagrożenia 101 Temat: „Krótka podróż na niby” – różnice w naszych wyobrażeniach 104 Temat: Na ratunek przyrodzie 107 Temat: Czas wolny – samodzielne organizowanie bezpiecznych zajęć 110 Temat: Nie widzę, nie słyszę 113 Temat: Wynalazki i wynalazca – formułowanie pytań i wypowiedzi 118 Temat: Jak zapobiegać wypadkom drogowym? 121 Temat: Akceptacja i tolerancja 125 Temat: Wartości w naszym życiu 128 Temat: Jak sobie radzić podczas powodzi? 131 Zakończenie 135 Bibliografia 137 Od Redakcji 143 Aneks. Karty pracy 145 -10% „Chowanna” 2016. T. 1 (46): Kierunki rozwoju etyki pedagogicznej i teorii wychowania moralnego Red. naczelna Ewa Syrek, redaktor części monograficznej Alicja Żywczok Intencją redaktora części monograficznej ("Kierunki rozwoju etyki pedagogicznej i teorii wychowania moralnego", red. Alicja Żywczok) było włączenie się w dyskusję dotyczącą funkcji oraz przedmiotu badań etyki pedagogicznej i teorii wychowania moralnego w obecnych warunkach społecznych, kulturowych, cywilizacyjnych i ekonomicznych, z nadzieją, że dyskusja zainspiruje odbiorców kultury do refleksji nad tradycyjnymi i nowoczesnymi zasobami kultury etycznej, wzorcami postępowania, jakością życia moralnego i stylem wychowania moralnego. Część ta tworzona była z przekonaniem o istotnej funkcji etyki w konstruktywnej zmianie obyczajów, poprawie relacji międzyludzkich, samokontroli i samodoskonaleniu. Strukturę części tworzy siedem artykułów przedstawicieli różnych nauk (pedagogiki, psychologii, filozofii) i ośrodków uniwersyteckich, zarówno naukowców znanych w kraju, jak i młodszych pracowników naukowych, jednak mających już w swej dziedzinie pewne osiągnięcia. Zastosowanie dedukcyjnego układu treści pozwala czytelnikowi przeanalizować w pierwszej kolejności artykuły o dużym znaczeniu teoretycznym, by następnie zwrócić uwagę na szczegółowe kwestie pedagogiczne przydatne zwłaszcza nauczycielom, wychowawcom, opiekunom i pedagogom; treść zainteresować również przedstawicieli nauk pokrewnych pedagogiki: filozofów, antropologów, socjologów i psychologów. Tematyka części tekstów tematycznie rozproszonych tomu oscyluje wokół takich zagadnień, jak: młodzież i kara pozbawienia wolności, wykorzystanie metafory stołu dla poszerzania myślenia andragogicznego, kategoria duchowości w pedagogice kontemplatywnej, percepcja wsparcia społecznego pacjentów z zaburzeniami odżywiania, psychologiczne mechanizmy moralności czy sens życia jako wyznacznik zdrowia oraz kategoria badawcza. -28% -30% -10% Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie. T. 2: Wielokulturowość – doświadczanie Innego Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie to inicjatywa wydawnicza pracowników i studentów Wydziału Etnologii i Nauk o Edukacji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, nawiązująca do wielowiekowych cieszyńskich tradycji kształceniowych i publikacyjnych. Redaktorem serii Cieszyńskie Naukowe Forum Studenckie jest Alina Szczurek-Boruta. Drugi tom pt. Wielokulturowość – doświadczanie Innego to interdyscyplinarne forum wymiany myśli studentów i początkujących naukowców. Praca zbiorowa stworzona przez pedagogów, etnologów, psychologów, filozofów, filologów podejmuje tematykę wielokulturowości w wymiarze społecznym, edukacyjnym, filozoficznym i kulturowym. Autorzy poszczególnych tekstów podejmują temat wielokulturowości jako fenomenu naszych czasów, jak również zwracają uwagę na wybrane grupy społeczne, które na co dzień doświadczają własnej inności, będąc zarazem źródłem doświadczania inności dla swego otoczenia. Publikacja zawiera artykuły naukowe, komunikaty z badań, sprawozdania z konferencji, recenzję pracy naukowej, materiały pomocnicze dla studentów, a także prezentuje doświadczenia krajowe i zagraniczne studentów oraz ukazuje działalność studencką. Praca jest adresowana do studentów i badaczy dyscyplin z obszaru nauk społecznych i humanistycznych. Zainteresować może pedagogów, psychologów, socjologów, filozofów, kulturoznawców oraz osoby zaangażowane praktycznie w budowanie społeczeństwa międzykulturowego – nauczycieli, wychowawców, dziennikarzy, działaczy i aktywistów społecznych. -8% Co dalej? Akademicka dysputa Zbiór publikowanych w latach 2009–2016 artykułów stanowiących głos w dyskusji o obecnej kondycji i przyszłości polskich uczelni. Autor, profesor Politechniki Wrocławskiej, miał sposobność obserwowania życia akademickiego z różnych pozycji i w rozmaitych sytuacjach. W swoich rozważaniach stawiał pytanie o źródła osobliwej odrębności polskiego świata akademickiego od zachodnich środowisk uniwersyteckich. Poszukując odpowiedzi, dochodził do interesujących refleksji, które publikował na łamach czasopism, wierząc, że gdy nadejdzie czas dyskusji nad stanem i perspektywami edukacji uniwersyteckiej w Polsce, niektóre jego wnioski staną się zarzewiem debaty. -10% Czuła pedagogia. Edukacyjny walor dzieł i działań księżnej Izabeli z Flemmingów Czartoryskiej W opracowaniu, którego cel skupia się na interpretacji dzieł i działań księżnej Izabeli Doroty z Flemmingów Czartoryskiej (1746-1835), a dokonywanej z perspektywy pedagogicznej, zbiegły się rozmaite tropy analiz obejmujące pola jej działalności politycznej, społecznej, wychowawczej i pomocowej, ale również towarzysko – artystycznej czy nawet ekologicznej. Postępując tymi tropami nietrudno było w działaniach księżnej rozpoznać wczesne formy praktyki animacyjnej w jej społecznym i kulturalnym wymiarze; wyprzedzające amerykańskie koncepcje interpretacji dziedzictwa propozycje edukowania w muzeum i poprzez muzeum; a nawet prekursorskie formy pracy społecznej i oświatowej. W sposób oczywisty te działania księżnej nie zrodziły się w społecznej i kulturowej próżni. Inspirowały je myśli i działalność osób towarzyszących jej na różnych etapach życia, wspierały nurty filozoficzne i trendy umysłowe przełomu oświeceniowo - romantycznego, wzbogacały dzieła i koncepcje stanowiące podstawę jej praktyki samokształceniowej. Efekty pracy potwierdzały się zaś w postawach wychowanków i znaczących osiągnięcia członków socjety, która wokół Czartoryskiej się koncentrowała. Szczególnym przejawem tych działań były dzieła promujące humanizm w swoistej puławskiej odmianie znanej pod pojęciem „człekolubności”. Zasięg wpływów i inspiracji pobudzających podjęte w pracy analizy, włączając nieoczywiste ale celowe przywołanie współczesnych koncepcji partycypacji społecznej, mediacji kulturalnej, interpretacji dziedzictwa, które związały doświadczenia historyczne ze współczesnymi dyskursami poświęconymi edukacji kulturalnej, jest zatem bardzo szeroki. Rozległość tych odniesień i ilość przywołanych faktów oświetlających analizowane działania Czartoryskiej wydaje się czasem przytłaczać główny nurt analiz. Porządkuje go jednak wyraźny kierunek poszukiwań. Wszystkie one, bez względu na odległość od głównego wątku, koncentrują się nieodmiennie na osobie, która z działań podejmowanych „z miłości ludzkiego plemienia” uczyniła sens życia. I jest to konkluzja, która nie straciła do dziś na aktualności. W treści pracy inspiracji mogą poszukiwać pedagodzy zajmujący się zagadnieniami edukacji kulturalnej, pedagogiki społecznej i pracy oświatowej a analizujący formujące ich kształt teorie, starający się ustalić historyczne etapy ich rozwoju lub praktyczne formy ich realizacji. Podobne inspiracje odnajdą też teoretycy i praktycy animacji, których zajmuje swoiście polska perspektywa kształtowania się tego kierunku i metody pracy społeczno – kulturalnej, a także kulturoznawcy podejmujący zagadnienia teorii i praktyki partycypacji w kulturze oraz poszukujący historycznych odniesień dla koncepcji mediacji kulturalnej. Osobną grupą odbiorców mogą stać się muzealni edukatorzy wykorzystujący w praktyce metody interpretacji dziedzictwa lub poszukujący historycznych zaczątków form tej praktycznej działalności muzeów. Scenariusze i konspekt zajęć z figurami geometrycznymi Temat: „Święto prostokątów, trójkątów i kwadratów”- scenariusz zajęć przedszkolnych Cele ogólne: poznanie i utrwalenie nazw figur geometrycznych; rozwijanie wyobraźni i pomysłowości; Cele szczegółowe: posługiwanie się nazwami poznanych figur geometrycznych; poznanie i utrwalenie wyglądu i cech poznanych figur geometrycznych; ćwiczenie wyobraźni, spostrzegawczości i umiejętności pracy w grupie; Metody: Aktywizujące; Czynne; Słowne; Forma pracy: – praca indywidualna; – praca w grupie; Pomoce dydaktyczne: – materiały plastyczne, figury geometryczne wycięte z kolorowego kartonu, różnej wielkości i koloru, klej; Przebieg zajęć: 1. Przywitanie; 2. Nauczyciel czyta dzieciom wiersz pod tytułem: „Bajki nowej prostokątnej i kwadratowej” Danuty Wawiłow: „Za górami i za lasami, tam gdzie rzeki płyną miodowe, było sobie kiedyś królestwo bardzo piękne i kwadratowe. Kwadratowe stały tam chatki, kwadratowe kwitły tam kwiatki, kwadratowe latały ważki, kwadratowe śpiewały ptaszki. Kwadratowy był sobie zamek, cztery wieże i most zwodzony, kwadratowe ogromne wrota, kwadratowe złote balkony. W kwadratowej złotej koronie król zasiadał w sali na tronie, W kwadratową drapał się głowę i do ludu wygłaszał mowę: „Posłuchajcie, moi kochani! Coś tu nudno jest niesłychanie. Życie mamy nazbyt spokojne! Wypowiedzmy sąsiadom wojnę.” Nieopodal, za siódmą rzeką, stała góra, a na tej górze Było sobie drugie królestwo, prostokątne i niezbyt duże. Prostokątne stały tam chatki, prostokątne kwitły tam kwiatki, Prostokątne latały ważki, prostokątne śpiewały ptaszki. Prostokątny był również pałac, cztery wieże i most zwodzony, Prostokątne ogromne wrota, prostokątne złote balkony. W prostokątnej złotej koronie król zasiadał na złotym tronie, W prostokątną drapał się głowę i do ludu wygłaszał mowę: „Posłuchajcie, drodzy poddani. Coś tu nudno jest niesłychanie. Życie mamy nazbyt spokojne, więc wypowiem sąsiadom wojnę!” Zatrąbiły trąby bojowe, pędzi wojsko już kwadratowe, Żeby w bitwie wielkiej się zmierzyć z prostokątną armią rycerzy. I krzyknęły obie królowe: „Ej, puknijcie się lepiej w głowę! Dosyć tego! Skończcie tę wojnę! My lubimy życie spokojne!” A królowie się zawstydzili i natychmiast się pogodzili, Wyprawili ucztę wspaniałą i bawili się przez noc całą. Kwadratowa armia rycerzy z prostokątnych jadła talerzy I w ogóle było bombowo prostokątnie i kwadratowo!” 3. Następnie nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat wiersza. Jak wyglądały królestwa, domy, kwiaty i królowie w poznanym wierszu; Jaka jest fabuła historii, którą dzieci wysłuchały; Czy dzieci chciałyby mieszkać w takich królestwach; 4. Nauczyciel przykleja do tablicy wycięte z kolorowego kartonu duże figury. Pyta dzieci o cechy, którymi różnią się te figury od siebie. Trwa dyskusja, którą podsumowuje nauczyciel. Zaznacza, że trójkąt ma trzy boki i kąty, kwadrat ma cztery boki równe i kąty proste, a prostokąt ma po dwie równe pary boków i kąty proste. 5. Konkurs z pytaniami. Nauczyciel czyta zagadki a dzieci odpowiadają. „My wszystkiego mamy trzy. Ach, jak wesoło mieć, trzy boki i trzy kąty. Trzy wierzchołki także mamy i pracując na trzy fronty każdej pracy rade damy.”(trójkąt) „Dwa długie boki, dwa krótkie boki i cztery kąty proste. Co za figura geometryczna nosi się tak wyniośle.” (prostokąt) „Zagadka zaczyna się stąd! Jest w nim prosty każdy kąt. No i zawsze mój kolego, równe boki w nim, dlatego już od bardzo wielu lat, mówią o nim, że to …”(kwadrat) 6. Zabawa ruchowa pod tytułem „Figury do domu” Nauczyciel dzieli dzieci na trzy grupy, każda grupa dostaje naklejkę z kształtem jednej z poznanych podczas zajęć figur. Duże figury, które wcześniej wisiały na tablicy, nauczyciel zawiesza w różnych miejscach sali. Dzieci swobodnie biegają po sali, wcześniej do tego przygotowanej. Na hasło „figury do domu” dzieci biegną w miejsce gdzie zawieszone jest figura o takim samym kształcie jak ich naklejka. W tle może grać muzyka. 7. Praca plastyczna. Każde dziecko dostaje klej, białą kartkę i wycięte figury geometryczne (w różnym kształcie i kolorze). Z dostępnych materiałów ma przygotować pracę pod tytułem „Geometryczne królestwo”. Następnie prace są wywieszone na wystawie. 8. Zakończenie zajęć. Przedszkolaki biegają po sali w rytm wesołej muzyki. Wciąż mają przyklejone naklejki z figurami. Na hasło nauczyciela: „ Żegnamy wszystkie trójkąty”- dzieci z takimi symbolami machają do pozostałych. Analogicznie dzieci z naklejkami w kształcie prostokąta i kwadratu. Na koniec nauczyciel mówi: „Żegnamy wszystkie figury geometryczne”- wtedy machają wszystkie dzieci. Projekt Edukacyjny MOJE MIASTO KOSZALIN Prowadzący: Mirosława Majorek, Małgorzata Piwowarska Miejsce realizacji: Przedszkole nr 7 Termin i czas trwania projektu: wrzesień-listopad 2012 Warunki wyjściowe: 1. Zainteresowanie dzieci „murami z czerwonej” cegły w parku miejskim. 2. Częste rozmowy dzieci o budynkach znajdujących się przy miejscu zamieszkania i Przedszkolu. Cele projektu: -budzenie przywiązania do rodzinnego miasta -poznanie jego historii, charakterystycznych budowli i zabytków -zapoznanie z regionem Cele szczegółowe: – Znają herb miasta i legendę jego powstania – Znają charakterystyczne budowle (pałac młynarzy, kaplicę św. Gertrudy, kościół św. Józefa – Wiedzą, że ulice nazywały się inaczej potrafią wymienić niektóre z nich – Nazywają pomnik marszałka Piłsudskiego, Piastów, Jana Pawła II, Ptaki – Wiedzą jak nazywa się główna ulica – Wiedzą jak nazywa się rzeka przepływająca przez Koszalin – Wiedzą w jakim regionie Polski leży ich miasto – Potrafią wymienić i wskazać podczas wycieczki okoliczne miejsca spędzania czasu wolnego przez Koszalinian (park, park linowy, kina, teatr, filharmonia ) – Rozpoznają budynek Biblioteki Miejskiej i Dziecięcej – Wiedzą przy jakiej ulicy znajduje się przedszkole – Znają legendę „O zbójcach z góry Chełmskiej i mosiężnym rogu” – Wiedzą jak żyli ludzie dawnym Koszalinie i jaka jest geneza nazwy miasta – Potrafią wskazać miejsce w którym znajdował się zamek książęcy i mury miejskie Rodzaje aktywności: – społeczno-przyrodnicza: wycieczki, spacery – językowa: rozmowy z obrazkiem i fotografią, opowiadania, legendy – artystyczna: przestrzenne i płaskie prace plastyczne, taniec regionalny – zdrowotna: miejsca wypoczynku i spędzania czasu wolnego w Koszalinie – logiczno-matematyczna: tworzenie planu najbliższej okolicy (podwórka, ogrodu przedszkolnego, placu przed ratuszem, planu miasta Możliwości wyboru: 1. Tworzenie planu najbliższej okolicy. 2. Tworzenie wizji przyszłości dotyczącej zagospodarowania placu przed ratuszem „Chcielibyśmy aby w naszym mieście…” Przebieg: 1. Spacery ulicami Koszalina: oglądanie dzielnicy willowej i secesyjnych kamienic stare miasto: katedra, kościół św. Józefa, z XIII w. domek kata, mury miejskie, teatr, kaplica św. Gertrudy, budynki Straży Granicznej 2. Wycieczki: Góra Chełmska, wieża widokowa, latarnia w Gąskach, most zwodzony w Darłówku 3. Zajęcia muzealne: historia miasta, makieta Koszalina, zwiedzanie wystaw artystów koszalińskich, życie pierwszych osadników-chata jamieńska, stroje regionalne, 4. Konkursy: udział w ogólnopolskim konkursie plastycznym „Moja przygoda w Muzeum” 5. Spotkania z ciekawymi ludźmi: Stowarzyszenie Miłośników Kolejki Wąskotorowej Towarzystwo Przyjaciół Koszalina 6. Zajęcia artystyczne: wykonanie pracy plastycznej we współpracy z rodzicami „Moje miasto-moja ojczyzna, tworzenie planu najbliższej okolicy 7. Zorganizowanie wystawy „Moje miasto wczoraj, dziś i jutro”- pokaz umiejętności dzieci które wystąpią w roli kustoszy wystawy. Środki i pomoce: – album starych fotografii – plany miasta – pocztówki z Koszalina -zajęcia muzealne -bilety autobusowe, -pacynki do legendy „O zbójcach z góry Chełmskiej” Osoby i instytucje współuczestniczące: -dyrektor Przedszkola -muzeum okręgowe, -rodzice, -Towarzystwo Przyjaciół Koszalina Literatura: Merytoryczna: Koszalin; M. Czajkowski; wyd. Tekst: Koszalin 1996 Koszalin w starych fotografiach; K. Sypniewska; wyd. Kadr 1995 Mój magiczny Koszalin; P. Polechoński; wyd „Alta Press” 2006 Wikipedia: strony o Koszalinie Metodyczna: Mali badacze;j. Haris Helm, L. G. Katz wyd. CODN Warszawa 2003 Dziecięca: Księga morza; Ė. Beaumont; wyd Paweł Skokowski: Lublin 1995 Wróżba Swantewita; G. Bojar-Fijałkowski Ewaluacja Projekt Moje Miasto Koszalin Umiejętności dzieci Przed realizacją projektu Po zrealizowaniu projektu ? Znają nazwę miasta w którym mieszkają Znają swój adres Rozpoznają ratusz katedrę i budynek poczty głównej Rozmawiają o swojej miejscowości Wymieniaja się wiadomościami Poszukują informacji w przewodnikach i albumach Wiedzą od czego pochodzi nazwa miasta Znają zabytki; kapliczkę św. Gertrudy, katedrę, chrzcielnicę domek kata, XIII w kamienice, budynek Straży Pożarnej, wieżę ciśnień, pocztę Znaja miejsca wypoczynku Rozpoznaja na starych fotografiach Rynek miejski, ratusz, parki Znaja legendy koszalińskiego pisarza, Widzą różnice charakteryzujące stare budownictwo i nowe Wiedzą kto urzeduje w ratuszu Wiedzą że Koszalin był miastem żołnierzy. Potrafia wskazać budynki w których mieści się Straż Graniczna, Wojska Obrony Przeciwlotniczej Znajdują swoje miasto na mapie Polski Podsumowanie projektu; 1. Wystawa prac dziecięcych wykonanych z pomocą rodziców dla wszystkich dzieci z przedszkola i rodziców. 2. Dzieci prezentują wiedzę o swoim mieście pełniąc rolę „kustosza” wystawy. 3. Teatrzyk w wykonaniu dzieci z pacynkami uszytymi przez rodziców. Opracowała: Mirosława Majorek nauczycielka Przedszkola nr 7 w Koszalinie

wojsko scenariusz zajęć w przedszkolu